Menu
Monniksparkieten. Luid krijsend maken zij in steeds meer gebieden hun aanwezigheid kenbaar. De Middellandse Zeekust is al enige tijd een populair leefgebied voor deze 'lawaai papegaaien'. Maar ook in het binnenland en in grote steden is hun opmars moeilijk te stuiten.
De meningen over de pro's en contra's van deze uiterst vocale vogels zijn nogal verdeeld. Met hun groene verenkleed en witte borst geven zij een exotisch tintje aan onze costa's. Ze ogen anders dan wat we hier gewend waren en dat maakt de vogels, die van origine in Uruguay en Argentinië leven, populair. Dat zij zoveel decibellen produceren, nemen velen daarbij voor lief. Veel agrariërs en stadsbestuurders zien dat echter even anders. Zij benadrukken een reeks minpunten. Als uitheemse vogels hebben de monniksparkieten per definitie weinig natuurlijke vijanden. Voeg daarbij hun reproduktiegewoonte (nesten van 5 tot 12 jongen is gebruikelijk) en de explosieve groei van de populatie is grotendeels verklaard. Bovendien richten zij forse schade aan aan graanoogsten en in amandel boomgaarden. In steden worden de geluidsoverlast en het gevaar van de zeer grote nesten benadrukt, die door hun gewicht uit bomen dreigen te vallen. De parkieten hebben namelijk een sterke koloniementaliteit en bouwen hun nesten bij voorkeur als een grote constructie met aparte kraamkamers voor elk stel. Er zijn kolossale 'parkietenflats' waargenomen, die wel tot 150 kilo kunnen wegen. De vrees voor schade door vallende nesten is dan ook niet ongegrond.
Verschillende steden willen de monniksparkieten dan ook op grote schaal gaan doden om de 'plaag' onder controle te houden. Madrid keurde eerder in 2020 een programma goed om de circa 13.000 parkieten in de stad terug te brengen tot 1.300.
Dat het in de loop der jaren zo uit de hand is gelopen met de aantallen, heeft waarschijnlijk veel te maken met het kabaal dat de vogels maken. Sinds de jaren tachtig zijn naar schatting een miljoen dieren illegaal het land binnengekomen en als huisdieren verkocht. De kopers hadden waarschijnlijk niet gerekend op zo'n luidruchtige huisgenoot. Veel van hen zullen de dieren daarom maar hebben vrijgelaten.
