De Zweedse globetrotter Nils Gabel stond aan de wieg van de florerende toeristenindustrie aan de zuidelijke Costa Blanca. Hij zette Torrevieja, en meer in het bijzonder La Mata, op de kaart voor Europeanen die hunkerden naar zon en zee. Het was het eind van de jaren vijftig. Lokale politici babbelden in achterkamertjes af en toe over de potentie van hun stad voor bezoekers. Maar het bleef bij dagdromen. De wens was de vader van de gedachte. Concrete initiatieven bleven uit.
Nils Gabel zette de dromen om in daadkracht. Tijdens omzwervingen over zee zette hij voet aan wal in La Mata en verklaarde het paradijs te hebben gevonden. Het beeld van de Zweedse pionier in La Mata is het terechte eresaluut aan een man, die de transformatie van het slaperige vissersdorp naar een toeristisch powerhouse in gang zette.
Nils Gabel was een ondernemende man, die met zijn vrouw en vier kleine kinderen, Zweden verruilde voor een ongewis avontuur aan de Middellandse Zee. Hij bedong bij het gemeentebestuur de aankoop van een stuk grond dat nu bekend staat staat als Lomas del Mar. Daar bouwde hij in 1962 ongeveer 150 grote woningen voor Zweedse kolonisten. Een gok. Maar het werkte.
Veel van zijn landgenoten deelden Gabel's enthousiasme voor het 'beloofde land'. Waar de lokale bestuurders aanvankelijk twijfelden over de mogelijke aantrekkingskracht van het droge en enigszins afgelegen land, wentelden de noorderlingen zich in de klimatologische zegeningen van Torrevieja.
O, het was niet makkelijk voor de Zweden om hun droombestemming te bereiken. In die tijd waren er geen vliegvelden in Alicante of San Javier. Potentiele kopers moesten na een vlucht naar Mallorca de boot nemen naar Alicante om vandaar per taxi La Mata te bereiken. Het schrok hen niet af. De Zweedse kolonie groeide in een aantal jaren naar 500. Dat was de tijd dat Torrevieja in totaal zo'n 10.000 inwoners had. Na Lomas del Mar bleken Cabo Roig en Dehesa de Campoamor favoriete plekken voor de Scandinaviërs om zich te vestigen.
Het gelijk van Nils Gabel om zijn droom te verwezenlijken en te geloven in de potentie van Torrevieja, komt misschien nog het best tot uitdrukking in kille cijfers. De huizen die hij in 1962 bouwde bleken een geweldige belegging voor de kopers. Slechts tien jaar later gingen de woningen (zelfs geïndexeerd na inflatie) voor het 15-voudige van de hand.