Het Pusol Schoolmuseum is een de meest verrassende vermeldingen op UNESCO's werelderfgoedlijst. Het gehucht met ongeveer 350 inwoners is een van de ruim twintig kleinere gemeenschappen, die onder het bestuur van de Elche vallen. In het slaperige agrarisch gebied, waardoor de grote stad wordt omgeven, zette de lokale school van Pusol in 1969 met een simpel schoolproject de eerste schreden op de weg die exact veertig jaar later resulteerde in Elche's derde vermelding op de prestigieuze UNESCO lijst.
Fast forward naar het heden. Het museum is al geruime tijd in een veel grotere accommodatie gehuisvest en heeft een duizelingwekkende collectie van 90.000 objecten. Tijdens een rondgang door het museum ziet men behalve die oude voorwerpen ook complete reconstructies van oude arbeiderswoningen en ontelbare bewijzen van de oude beroepen. Zelfs complete winkels uit een voorbije tijd zijn zo zorgvuldig mogelijk nagebootst. In workshops komen (bijna) verloren ambachten zoals espartogras vlechten, stoel rijgen en witte palmbladen vlechten weer tot leven. Er is zelfs een hout gestookte oven waarin traditionele gerechten worden bereid.
Het begon allemaal met een leerkracht die het pedagogisch project 'de school en zijn omgeving' aan de leerlingen voorschotelde. In grote lijnen kwam het neer op het onderwijzen van de scholieren in de historische ambachten en tradities van Elche's agrarisch gebied. De bedoeling was lesmateriaal te maken dat inzicht verschafte in een manier van leven, maar die ook aanmoedigde om deze cultuur zowel tastbaar als ontastbaar te bewaren. Het idee er acher was dat oude werkwijzen snel verdwenen als gevolg van mechanisatie van de agrarische samenleving en dat traditionele ambachten plaats moesten maken voor minder arbeidsintensief werk.
In een tijd dat UNESCO zich openlijk afvraagt of het Great Barrier Reef in Australie nog steeds een plek op haar lijst van werelderfoed verdient, nu al zoveel van het kleurrijke koraal door de verwarming van de oceanen is verdwenen, is het hartverwarmend dat Pusol's dorpsschooltje kan blijven schermen met de internationale erkenning voor hun werk.
Het museum is zodoende een klassiek voorbeeld van een gelukkig volledig uit de hand gelopen schoolproject.