Spanjaarden genieten van hun fiestas, processies en festivals. Niet alleen het aantal van deze altijd kleurrijke evenementen is frappant. Ook de tijd, energie en vaak zelfs kosten, die hele gemeenschappen besteden in de voorbereiding, zijn voor ons westerlingen soms moeilijk te bevatten. Het is niet vergezocht om te beweren dat het organiseren en vieren van fiestas een vereiste is om de band binnen gemeenschappen en tussen generaties sterk te houden.
Het coronavirus ondermijnt dit sociale mechanisme. Het virus heeft het niet alleen gemunt op de gezondheid van individuen. Covid 19 heeft ook de aanval geopend op de fiestas, op een manier van leven, op een sterk gemeenschapsgevoel dat de saamhorigheid van alle lagen van de Spaanse bevolking tot grote opofferingen inspireert.
Fiestas zijn namelijk veel meer dan een aangeboren drang om uitgebreid stil te staan bij het verleden, de cultuur en de gewoonten. Fiestas vieren misschien vooral de gedachte dat door de krachten te bundelen grote dingen kunnen worden bereikt.
Als sprekend voorbeeld kunnen we kijken naar de Fallas de Valencia. Ieder jaar wordt onbaatzuchtig en hard gewerkt om geld bijeen te sprokkelen voor de volgende editie. Naar schatting 200.000 (!) inwoners van de stad Valencia zijn betrokken bij het organiseren en uitvoeren van de fallas. Dat is een tijdrovende, creatieve en dure bezigheid. Het resultaat is een hoeveelheid metershoge, satirische poppen. De een nog extravaganter dan de ander. Gedurende vijf dagen en nachten worden straatfeesten gehouden. De buitensporige creaties worden uiteindelijk op 19 maart verbrand. Dat is ook het startsein om gezamenlijk te gaan werken aan de fallas van het volgende jaar.
Laten we hopen dat de Spaanse manier van leven snel kan worden hervat. Dat is goed voor de Spanjaarden en de vele buitenlanders, die genieten van al die feesten.