Groeten uit Peniscola

De lokale bevolking hier in Peniscola noemt hun woonplaats 'De stad in de Zee'. Anderen hebben het over het 'Gibraltar van Valencia'. Ik kan beide benamingen wel begrijpen. Peniscola is een fenomeen. Op 125 kilometer ten noorden van Valencia is het een belangrijk toeristisch trekpleister voor vooral veel Spanjaarden. Ik denk dat de aparte ligging op een smalle rotsachtige landtong die populariteit al voor een groot deel verklaart. Maar Peniscola is veel meer dan een merkwaardige speling van de natuur. Als je in het stadje arriveert, dan wordt je meteen omvangen door de rijke geschiedenis. Het begint bij de smalle kronkelstraatjes, die je als vanzelfsprekend meezuigen naar het hoog gelegen dertiende eeuwse kasteel. De gigantische oude poorten en hoge kasteelmuren hebben geen woorden of andere aanbevelingen nodig om te weten dat dit een bijzondere plek is. Op ruim zestig meter boven de zeespiegel is dit voormalige 'stulpje' van paus Benedictus XIII een trots baken dat uitsteekt in de zee. Een plek waar je een panoramisch uitzicht hebt over de zee, de bergen en het lager gelegen dorpje waar kerken, musea, pleintjes en charmante woningen het pittoreske Peniscola completeren. Na een dagje Peniscola is het niet vreemd om te lezen dat de naam van het stadje maandelijks tien keer zo vaak wordt gegoogeld als dat het inwoners heeft. En ik snap nu ook waarom de razendpopulaire televisieserie 'Game of Thrones' Peniscola uitkoos om er enkele scenes op te nemen. Dat was het weer. Groetjes, Jolanda.